Kardiyotoksik etkiye sahip ilaçlara bağlı zehirlenmeler, acil serviste karşılaşılan zorlu durumlar arasında yer almaktadır. Bu tür zehirlenmelerin tanısı ve yönetimi önemlidir. Kardiyotoksisite genellikle bradikardi, QT uzaması ve yaşamı tehdit eden diğer kardiyak aritmilerle kendini gösterir. Bazı ilaçlar normal dozlarda güvenli olarak bilinse de, altta yatan kardiyak anomalisi veya ileti bozukluğu olan kişilerde, normal dozlarda bile kardiyotoksik etki gösterebilir. Aşırı doz ilaç kullanımı durumunda ise hızlı tanı ve acil müdahale gerekebilir. Bu bölümde, ilaçların farmakolojik etkilerine göre Ca-Kanal Blokörleri, Beta-Blokörler, Na-Kanal Blokorleri, Na-K AtpAse blokorleri ve K Kanal Antagonistleri olmak üzere 5 ana grupta incelenecektir. Zehirlenmeler evrensel bir sorun olup, ülkemizde zehirlenme oranları hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır. Ancak acil servislere başvuran akut zehirlenmelerin %1'ini ilaçlar oluşturmaktadır. İlaçlar arasında analjezikler, sedatif-hipnotikler ve antidepresanlar en yaygın zehirlenme nedenleridir. Tarım ilaçları ve siklik antidepresanlar ise ciddi ve ölümcül zehirlenmelere neden olabilir. Kardiyotoksik etkiye sahip ilaçlar, yüksek dozlarda kardiyotoksik etki gösterir ve bu durum ulusal zehir danışma merkezleri tarafından takip edilmektedir. Kalp, sistemik ve pulmoner dolaşımı sağlayan çift pompa görevini üstlenen bir organdır. Kardiyotoksik ajanlar genellikle miyosit membranını hedef alır ve miyositlerde farklı elektriksel aktiviteler gerçekleşir. Kardiyak döngü, depolarizasyon, plato fazı, repolarizasyon ve refrakter dönem olmak üzere dört aşamadan oluşur. Kardiyotoksik ajanların yönetimi, ilacın etkisini tersine çevirmeye yönelik farmakokinetik tedavileri içerir.(AI)