Tip 1 Diyabetes Mellitus (T1DM), pankreas beta hücrelerinin otoimmün harabiyetine bağlı olarak gelişen ve tüm Diyabetes Mellitus (DM) olgularının yaklaşık %5-10'unu oluşturan bir hastalıktır. T1DM, genellikle diyabetik ketoasidoz veya ciddi hiperglisemi durumunda tanı desteklenir. T1DM'li hastaların kardiyovasküler hastalıklardan daha fazla etkileneceği ve daha yüksek mortalite riskine sahip olduğu bilinmektedir. Kardiyovasküler hastalıklar arasında hipertansiyon, aterosklerotik kardiyovasküler hastalık (ASKVH) ve kalp yetersizliği (KY) en sık görülenlerdir. KY, kalbin yapısında, mekanik işlevinde veya elektriksel aktivitesindeki anormal işleyiş sonucu ortaya çıkan bir sendromdur. T1DM'nin KY ile ilişkisi hala tam olarak anlaşılamamıştır. Diyabetik kardiyomiyopati terimi kullanılsa da bu terim güncel kılavuzlarda yer almamaktadır. Son yıllarda yapılan çalışmalar, KY'nin diyabetli hastalarda kardiyovasküler morbidite ve mortaliteye önemli bir katkıda bulunduğunu göstermektedir. T1DM'nin KY ile ilişkisi hala araştırılan bir konudur. Diyabetik bireylerde KY'nin erken tanınması, risk faktörlerinin belirlenmesi ve klinik KY'nin tedavi ile önlenmesi önemlidir. Diyabetes Mellitus'un mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonlarının yanı sıra KY'nin de önlenmesi ve tedavisi için çalışmalar yapılmalıdır.(AI)