Bu bölümde dinamik oskültasyon konusu ele alınmaktadır. Dinamik oskültasyon, kalp seslerinin ve üfürümlerinin değiştiği durumları incelemek için kullanılan bir yöntemdir. Öncelikle steteskopun parçaları ve kalbin dinleme odakları hakkında bilgi verilmektedir. Steteskopun diyafram kısmı, yüksek frekanslı sesleri daha iyi duymak için kullanılırken, çan kısmı düşük frekanslı seslerin ve üfürümlerin duyulmasını sağlar. İdeal bir steteskop, kısa ve kalın tüplü olmalıdır. Dinleme odakları ise mitral, triküspid, pulmoner, aort ve mezokardiyak odaklardır.Dinleme bulgularında değişiklikler, solunum, prematür atım, miyokardiyal iskemi, postüral değişiklikler, manevralar ve vazoaktif ajalar gibi faktörlerden etkilenebilir. Dinamik oskültasyon öncesi dikkat edilmesi gereken bazı hususlar vardır, bunlar arasında iyi bir steteskop kullanımı, sessiz bir ortam, uyumlu bir hasta, sağlıklı otonomik fonksiyonlar, normovolemi, düz bir göğüs yapısı ve beklenen değişiklikler ve manevralar hakkında bilgi sahibi olmak yer almaktadır.Dinamik oskültasyon için pozisyonlar da önemlidir. Örneğin, triküspit yetersizliği üfürümü sırt üstü yatarken daha iyi duyulurken, mitral darlık ve mitral yetersizlik üfürümü sol yana yatış pozisyonunda daha iyi duyulur. Valsalva manevrası da dinamik oskültasyon için kullanılan bir yöntemdir. Bu manevra, kapalı glottis ile zorlu bir nefes verme işlemidir. Valsalva manevrası ile kardiyak üfürümler ayırt edilebilir.Sonuç olarak, dinamik oskültasyon kalp seslerinin ve üfürümlerinin değiştiği durumları incelemek için kullanılan bir yöntemdir. Bu yöntemde steteskopun doğru kullanımı ve hastanın pozisyonu gibi faktörler dikkate alınmalıdır. Valsalva manevrası da dinamik oskültasyon için önemli bir manevradır.(AI)