Diyabetik nöropati, diabetes mellitus hastalarında sinir sisteminin etkilendiği bir bozukluktur. Bu bozukluk, sinir sisteminin hem somatik hem de otonom bölümlerini etkileyebilir ve klinik veya subklinik olarak teşhis edilebilir. Diyabetik nöropati, diyabetin en sık görülen mikrovasküler komplikasyonudur ve ölüme nadiren neden olur, ancak diyabetik morbiditenin en önemli sebebidir. Diyabetik nöropatinin patogenezi tam olarak anlaşılamamış olsa da, birçok mekanizma sorumlu tutulmaktadır. Bu mekanizmalar arasında mikrovasküler faktörler, nörotrofik faktörler, oksidatif stres, ileri glikolizasyon son ürünleri (AGE) oluşumu, poliol yolu ve miyoinositol metabolizması, immünolojik mekanizmalar ve protein kinaz C mekanizması bulunmaktadır. Mikrovasküler faktörler, sinirleri besleyen küçük damarların bozulmasıyla ilişkilidir ve sinir kan akımının azalmasına neden olur. Bu da sinir fonksiyonlarının bozulmasına ve nörodejeneratif sürecin başlamasına yol açar. Diyabetik nöropatinin patogenezi, endotel disfonksiyonu ve vasküler hastalıkların gelişiminde önemli bir rol oynayan metabolik değişikliklerle ilişkilidir. Bu değişiklikler, vazodilatasyonu azaltarak vazokonstrüksiyonu artırabilir. Ayrıca, endotelial disfonksiyonun diyabetik nöropati patogenezinde vasküler PARP aktivasyonunun da önemli bir rolü vardır.(AI)
Atıf Sayısı :
