Bu metinde, iş sağlığı ve güvenliği mevzuatının hukuki dayanaklarına değinilmektedir. İş sağlığı ve güvenliği, hukuk düzeni tarafından kişilere tanınan ve koruma altına alınan bir hak olarak tanımlanmaktadır. Haklar, özel haklar ve kamu hakları olarak ikiye ayrılmaktadır. Kamu hakları, devlet ile birey arasındaki ilişkiye ilişkin haklardır ve kişisel haklar, sosyal ve ekonomik haklar ve siyasi haklar olarak kategorize edilmektedir. Özel haklar ise kişiler arasındaki ilişkilerden doğan haklardır. Hukuk ise toplum yaşamını düzenlemek için devlet tarafından yaptırıma bağlanmış kurallar bütünüdür. Hukuk kuralları, kişilerin birbirleriyle ve toplumla olan ilişkilerini düzenlerken, hakların ve yükümlülüklerin belirlenmesini sağlar. Hukukun kaynakları ise anayasa, kanun, usulüne uygun olarak yürürlüğe konmuş uluslararası antlaşmalar ve kanun hükmünde kararnamelerdir. Bu kaynaklar, hukukun asli kaynakları olarak kabul edilmektedir. Anayasa, vatandaşların temel hak ve özgürlüklerini düzenlerken, devletin temel organlarının kuruluşunu ve işleyişini de düzenlemektedir. Kanunlar ise yasama organı tarafından yapılan sürekli nitelikteki yazılı hukuk kurallarıdır. Usulüne uygun olarak yürürlüğe konmuş uluslararası antlaşmalar ise iki veya daha fazla devlet tarafından akdedilen ve Cumhurbaşkanının onayı ile bağlayıcı hale gelen yazılı hukuk kurallarıdır. Kanun hükmünde kararnameler ise Türkiye Büyük Millet Meclisi veya Anayasa tarafından yürürlüğe konulan kararnamelerdir. Bu metinde iş sağlığı ve güvenliği mevzuatının hukuki dayanaklarına ilişkin temel bilgiler verilmektedir.(AI)