Bu bölümde, kan dolaşımının desteklenmesi için kanın sıvı halinin korunmasının önemi vurgulanmaktadır. Kan damarlarının anormal bütünlüğü (travma, kesik, yara vb.) durumunda kan kaybına neden olabilir. Bu durum, kanın sıvı halinden katı pıhtılaşmış bir faz (jel) haline dönüşmesini tetikleyen mekanizmaların kaskadını başlatır. Bu pıhtı, hasarlı bir damarın kusurlu bir parçasını kaplar. Ardından pıhtı çözülür ve kan akışı yeniden sağlanır. Bazı durumlarda, dış hasar olmaksızın kan damarlarında pıhtılar oluşabilir. Bu olasılığı azaltmak için, fizyolojik koşullarda kanın pıhtılaşmasını önleyen bir dizi bileşik kan içinde bulunur. Büyük öneme sahip olan kan pıhtılaşma (hemokoagülasyon) süreci ve inhibisyonu sıkı bir şekilde düzenlenir. Bu, sağlam damarlarda istenmeyen pıhtılaşmayı önler ve bütünlük hasarı durumunda kan kaybını azaltır, bu sürecin mümkün olan en kısa sürede gerçekleşmesini sağlar. Kanın sıvı halinin korunması için gereken koşullar arasında, öncelikle damarların su geçirmez yüzeyi, endotel hücrelerinin integral yüzeyi tarafından desteklenir ve kan pıhtılaşmasının moleküler temeli, çözünmüş plazma proteinlerinin (fibrinojen) çözünmez monomerik fibrine dönüşümü (dönüşümü) ile gerçekleşir. daha sonra çözünmez fibrin polimerine dönüşür. Bu süreç, Ca2+ iyonlarının varlığında trombin adı verilen enzimin katılımıyla gerçekleştirilir. Düzenleyici mekanizmalar bir yandan trombinin oluşumunu teşvik ederken, diğer yandan bu reaksiyonu inhibe eder. Schmidt-Moravec hipotezine göre, damar hasarı trombokinazın etkisiyle protrombinin aktif bir enzim olan trombine dönüşmesine neden olur (I. faz). Ardından trombinin etkisiyle fibrinojen fibrine dönüşür (II. faz). Günümüzde bu teori daha karmaşık hale gelmiştir. Yeni veriler ortaya çıkmış ve hemostaz süreci, 13'ten fazla plazma ve doku pıhtılaşma faktörünü içeren karmaşık bir enzimatik süreç olarak kabul edilmektedir. Ayrıca, hemostazın trombosit faktörleri de dahil olmak üzere 10'dan fazla faktörü bulunmaktadır.(AI)