Akciğer kanseri, dünya genelinde ölümlerin ikinci en yaygın nedeni olan bir kanser türüdür. Kadınlarda meme kanseri, erkeklerde ise prostat kanserinden sonra en sık görülen kanser türüdür. Her yıl yaklaşık 1.6 milyon kişi akciğer kanseri nedeniyle hayatını kaybetmektedir. ABD'de ise yılda 234.000 yeni akciğer kanseri vakası teşhis edilmekte ve 154.000 kanserle ilişkili ölüm gerçekleşmektedir. Akciğer kanserinin %85-90'ının nedeni sigara içimidir. Bu nedenle, sigara bırakma önlemleri bu konuda tercih edilen stratejidir. Sigara bırakma stratejileri ilerledikçe, ABD'de akciğer kanseri vakalarında ve ölümlerinde azalma görülmektedir. Akciğer kanserinin 5 yıllık sağkalım oranı, tanı anındaki evreye bağlı olarak değişmektedir. Küçük hücreli olmayan akciğer kanserinde, IA1 evresinde %92'ye kadar ulaşırken, IVB evresinde neredeyse %0'dır. Küçük hücreli akciğer kanseri, olmayan akciğer kanserine göre daha az veriye sahiptir, ancak sağkalımın tanı anındaki hastalık evresiyle negatif korele olduğu iyi bilinmektedir. Tüm akciğer kanseri vakaları için 5 yıllık sağkalım oranı yaklaşık %18'dir. Akciğer kanseri taraması, bu ölümcül, yüksek morbiditeye sahip ve yaygın kanserde meşru bir stratejidir. Ancak taramanın olası faydaları ve zararları da vardır. En çekici fayda, kanseri daha erken evrede teşhis ederek cerrahi tedavi veya genel tedavi oranlarında iyileşme sağlamak, mortaliteyi azaltmak ve ikincil olarak sigara bırakmayı teşvik etmektir. Bununla birlikte, radyasyon maruziyeti, yanlış pozitif sonuçlarla artan hasta endişesi ve sıkıntısı, aşırı tanı ve anormal tarama bulguları için harcanan tanısal prosedürlerin maliyeti ve sonuçları gibi komplikasyonlar da vardır. Herhangi bir kanser geliştirme riski, seri görüntüleme ile artmaktadır. Tarama yoluyla tespit edilen her 108 akciğer kanseri için bir radyasyon kaynaklı büyük kanser beklenmektedir. Düşük dozlu bilgisayarlı tomografinin radyasyonu (1.4 mSv), standart bir tanısal bilgisayarlı tomografinin (7-8 mSv) oldukça altında ve posteroanteriyor göğüs röntgeninin (0.1 mSv) oldukça üstündedir. Düşük dozlu bilgisayarlı tomografi ve rastlantısal bulguların takibi sırasında hastaların yaşadığı endişe büyük bir sorundur. Sınırlı sayıda yapılan çalışmalar, hastaların sıkıntılarını değerlendirmiş ve kısa veya uzun vadede istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığını göstermiştir.(AI)