Bu bölümde, oftalmolojide yapay zeka uygulamaları üzerine bir inceleme yapılmaktadır. Yapay zeka, insan zekasını taklit ederek görevleri yerine getirebilen bilgisayar sistemlerinin geliştirilmesini ifade eden bir terimdir. Tıpta yapay zeka, sanal ve fiziksel kullanım alanlarına sahiptir. Sanal kullanım, sağlık yönetim sistemlerinin kontrolü ve hekimlerin tedavi kararlarında rehberlik yapma gibi bilişim yaklaşımlarını içerirken, fiziksel kullanım ise yaşlı hastalara veya cerrahlara yardımcı olmak için robotlarla gerçekleştirilir. Yapay zeka, makine öğrenimi ve derin öğrenme terimleri zaman zaman birbirine karıştırılsa da, bunları ayırt etmek önemlidir. Makine öğrenimi, yapay zekanın bir alt kümesidir ve hatayı en aza indirmeye veya tahminlerin doğruluğunu artırmaya çalışır. Denetimsiz öğrenme ve denetimli öğrenme olmak üzere iki ana kategoriye ayrılan makine öğrenimi, hasta özellikleri ve ilgilenilen sonuçlar arasında ilişkiler kurarak tahmine dayalı modelleme için kullanılır. Derin öğrenme ise yapay sinir ağlarının kullanıldığı bir makine öğrenimi alt kümesidir. Son yıllarda derin öğrenme, ses tanıma, görüntü tanıma, konuşma tanıma gibi birçok alanda benimsenmiştir. Sağlık hizmetlerinde ise daha yeni kullanılmaya başlanmıştır. Derin öğrenme, genellikle görüntüleme analizinde kullanılan karmaşık ve yüksek hacimli verilerle ilgilenir. Yapay zeka, makine öğrenimi ve derin öğrenme birbirine sıkı bir şekilde bağlı olan mekanizmalardır.(AI)