Kuru göz hastalığı, gözyaşı filmi üzerindeki dengenin bozulması ve göz semptomlarıyla ortaya çıkan bir hastalıktır. Bu hastalıkta, gözyaşı filmi instabilite ve hiperosmolariteye neden olurken, göz yüzeyinde inflamasyon ve hasar da meydana gelir. Kuru göz hastalığı, epidemiyoloji, patofizyoloji, klinik görünüm, tanı ve tedavi seçenekleri gibi konuları kapsamaktadır. Yapılan çalışmalar, kuru göz hastalığının dünya genelinde %5 ile %50 arasında değişen bir yaygınlığa sahip olduğunu göstermektedir. Hastalığın yaygınlığı yaşla birlikte artmaktadır. Risk faktörleri arasında ileri yaş, kadın cinsiyet, sistemik hastalıklar, kontakt lens kullanımı, hormonal değişiklikler, sistemik ilaçlar, koruyucu içeren göz damlaları, beslenme eksiklikleri, kornea hissinde azalma ve oküler cerrahi işlemler bulunmaktadır. Kuru göz hastalığının patofizyolojisi, gözyaşı tabakasının bileşenlerindeki bozulmalarla ilişkilidir. Gözyaşı üretimindeki azalma veya gözyaşı kaybının artması sonucunda kuru göz hastalığı ortaya çıkar. Bu hastalık, Sjögren sendromu ve Sjögren sendromuna bağlı olmayan kuru göz sendromu olmak üzere iki grupta değerlendirilebilir. Sjögren sendromu, göz yaşı ve tükürük bezi fonksiyonlarında azalmaya neden olan otoimmün bir hastalıktır. Sjögren sendromuna bağlı olmayan kuru göz sendromu ise sistemik bulgular olmaksızın aköz gözyaşı eksikliği olan hastaları ifade eder. Bu hastalıkta, gözyaşı üretimindeki azalma gözyaşı filmi hiperosmolaritesine ve oküler yüzey hücrelerinin inflamasyonuna yol açar. Kuru göz hastalığının tedavisi, semptomların şiddetine ve hastanın ihtiyaçlarına göre değişmektedir.(AI)